магікане, ‑кан; адз. магіканін, ‑а, м.; магіканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. магіканкі, ‑нак; ж.

Вымерлае племя паўночнаамерыканскіх індзейцаў.

•••

Апошні з магікан гл. апошні.

[Слова пачало ўжывацца пасля выхаду рамана амерыканскага пісьменніка Ф. Купера «Апошні з магікан».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)