лу́шчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад лушчыць.
2. у знач. прым. Ачышчаны ад шалупіння, якой‑н. абалонкі. Лушчаныя гарбузікі. Лушчаныя арэхі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)