люце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Разм. Станавіцца лютым, жорсткім, бязлітасным. Вораг люцее. Мароз люцее.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)