лішэ́нец, ‑нца, м.
Разм. У СССР да прыняцця Канстытуцыі 1936 г. — чалавек, пазбаўлены выбарчых і іншых грамадзянскіх правоў у сувязі з прыналежнасцю да эксплуататарскага класа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)