лінёк 1, лінька, м.
Разм. Памянш.-ласк. да лінь 1.
лінёк 2, лінька, м.
Уст. Кароткая смоленая вяроўка з вузлом на канцы, якая служыла на суднах для пакарання матросаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)