лейкапла́стыр, ‑у,
Від пластыру ў выглядзе клейкай масы, нанесенай звычайна на тканіну, які скарыстоўваецца для пакрыцця невялікіх пашкоджанняў скуры і замацоўвання невялікіх павязак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)