легіслату́ра, ‑ы,
1. Прадугледжаны законам тэрмін паўнамоцтваў заканадаўчых органаў.
2. Сукупнасць заканадаўчых органаў у некаторых краінах (напрыклад, у Англіі, у многіх штатах ЗША).
[Ад лац. legislator — заканадавец.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)