квадрат, ‑а,
1. Роўнастаронні прамавугольнік.
2. Здабытак ад памнажэння якога‑н. ліку на самога сябе.
•••
[Ад лац. quadratus — чатырохвугольны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квадрат, ‑а,
1. Роўнастаронні прамавугольнік.
2. Здабытак ад памнажэння якога‑н. ліку на самога сябе.
•••
[Ад лац. quadratus — чатырохвугольны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)