куро́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Мясцовасць з прыроднымі лекавымі сродкамі (мінеральнымі крыніцамі, гразямі і пад.), прыгодная для пабудовы лячэбніц, санаторыяў, дамоў адпачынку. Паўднёвыя курорты. Курорты Крыла.

[Ням. Kurort — лячэбнае месца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)