ку́рна,
1. Прысл. да курны.
2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць дыму, копаці дзе‑н., на чым‑н. На сцены [Богут] Глянуў — курна, чорна. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)