кулёк 1, ‑лька, м.
Памянш. да куль 1; невялікі куль 1. Кулёк саломы.
кулёк 2, ‑лька, м.
Памянш. да куль 2 (у 1 знач.). // Невялікі мяшочак з паперы; пакунак. Палічкі трэцяй шафы займаліся прадуктамі — гарохам, макаронамі, крупамі, — перасыпанымі з магазінных кулькоў у белыя торбачкі. Ракітны.
кулёк 3, ‑лька, м.
Памянш. да куль 3; невялікі куль 3. Падняў кулёк. Як меддзю, карасямі Набіт да крылля рэдкавокі жак. Прануза.
кулёк 4, ‑лька, м.
Мужчынская кароткая верхняя адзежына прамога пакрою з сукна або паўсукна без падкладкі (вядома больш на Віцебшчыне і Магілёўшчыне).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)