кула́к 1, ‑а,
1. Кісць рукі з прыгнутымі к далоні пальцамі.
2.
3. Дэталь машыны, якая мае форму выступу і штурханнем прыводзіць у рух другія механізмы.
кула́к 2, ‑а,
Багаты селянін-уласнік, які эксплуатаваў беднякоў; вясковы буржуа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)