Verbum

кудзе́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Разм. Рабіць падобным на кудзелю. Цягнуліся з комінаў слупы дыму. Праўда, вецер збіваў іх часам, прыгінаў да стрэх, кудзеліў. Лынькоў.