Verbum

крытыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., каго-што.

1. Наводзіць крытыку (у 1 знач.). Крытыкаваць недахопы. □ Якім не спасаваў, не напужаўся, а стаў адкрыта крытыкаваць Рыгора Карачонка за п’янства, за паблажлівасць да гультаёў, за дрэнныя парадкі ў брыгадзе. Дуброўскі.

2. Займацца крытыкай (у 3 знач.).