крыні́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш.-ласк. да крыніца (у 1 знач.); невялікая крыніца. Алесь хадзіў каля крынічкі, Што з лесу тут жа выцякала І дужкай хату агібала. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)