кронцы́ркуль, ‑я,
1. Прылада для чарчэння ў выглядзе спружыннага цыркуля, ножкі якога разводзяцца вінтом.
2. Прылада ў выглядзе цыркуля з доўгімі выгнутымі ножкамі для вымярэння дэталей.
[Ням. Kronzirkel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)