крэзо́л, ‑у,
Хімічнае злучэнне ў каменнавугольным дзёгці з характэрным пахам (шырока выкарыстоўваецца для вырабу пластмас і атрымання дэзінфіцыруючых сродкаў).
[Крэазот і лац. ol(eum) — алей.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)