Verbum

ко́лка ​¹, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. калоць ​². Колка дроў. Колка цукру.

ко́лка ​²,

1. Прысл. да колкі ​¹.

2. безас. у знач. вык. Пра адчуванне ўколу, рэзі. Колка ісці босымі нагамі па ржэўніку. □ Сорам не елка — вачам не колка. Прыказка.