ко́ліва, ‑а, н.
Разм. Тое, што і колка 1. — Зарадку ж робіш? Дык коліва — самая лепшая зарадка. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)