клубе́ньчык, ‑а,
1.
2. Патаўшчэнні на каранях бабовых і некаторых іншых раслін, выкліканае дзейнасцю бактэрый, што паглынаюць азот з паветра, які затым пераходзіць у глебу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клубе́ньчык, ‑а,
1.
2. Патаўшчэнні на каранях бабовых і некаторых іншых раслін, выкліканае дзейнасцю бактэрый, што паглынаюць азот з паветра, які затым пераходзіць у глебу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)