клю́чнік, ‑а, м.
Уст. Слуга ў панскім маёнтку, у распараджэнні якога знаходзіліся прадукты харчавання і ключы ад месц іх захоўвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)