Verbum

кіль, ‑я, м.

1. Брус, які служыць асноўным мацаваннем і звязкай днішча ў судне.

2. Нерухомая вертыкальная плоскасць з прымацаванымі да яе паваротнымі рулямі ў хваставой частцы самалёта або дырыжабля.

3. Прадаўгаваты выраст на грудной косці, да якога прымацаваны грудныя мышцы ў птушак і некаторых млекакормячых (напрыклад у кажаноў, крата).

[Гал. kiel.]