кігі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абзывацца гукамі, падобнымі да «кі-гі». Адно над узбалоццем кігікаюць кнігаўкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)