кассё, ‑я́; мн. ко́ссі (зліч.2,3,4 кассі́), ко́ссяў; н.
Ручка ў касе 2; касільна. [Васіль] уткнуў кассё ў мяккую зямлю, трымаючыся моцна рукой за тупы край касы, стаў мянташыць.Мележ.Ля коссяў на плячах прывязаны абмотаныя ў анучку адклёпаныя косы.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)