карабіне́р, ‑а,
1. Узброены карабінам салдат асобай вайсковай часці адборных стралкоў у арміях краін Заходняй Еўропы і Расіі да сярэдзіны 19 ст.
2. Жандар у Італіі.
[Фр. carabinier.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)