капітуля́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Пагард. Той, хто капітулюе (у 2 знач.), па-здрадніцку адмаўляецца ад цвёрдай лініі ў чым‑н. Капітулянт-перараджэнец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)