канкрэтызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Даць (даваць) канкрэтнае вырашэнне чаму‑н.; удакладніць (удакладняць) што‑н. Канкрэтызаваць прапанову. Канкрэтызаваць агульнае палажэнне. Канкрэтызаваць план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)