канкарда́т, ‑у,
Дагавор паміж рымскім панам і ўрадам пэўнай дзяржавы аб становішчы і прывілеях каталіцкай царквы ў гэтай дзяржаве.
[Лац. concordatum ад concordare — быць згодным.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канкарда́т, ‑у,
Дагавор паміж рымскім панам і ўрадам пэўнай дзяржавы аб становішчы і прывілеях каталіцкай царквы ў гэтай дзяржаве.
[Лац. concordatum ад concordare — быць згодным.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)