канапа́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Інструмент для канапачання ў выглядзе жалезнай лапаткі з ручкай.

2. Матэрыял (кудзеля, пакулле, мох), які выкарыстоўваецца для канапачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)