кампенса́тар, ‑а, м.

Усякі прыбор, прызначаны ўраўнаважваць уздзеянне знешніх фактараў (тэмпературы, ціску, скорасці і інш.) на работу механізмаў.

[Ад лац. compensare — ураўнаважваць, ураўноўваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)