каміла́ўка, ‑і, ДМ ‑лаўцы; Р мн. ‑лавак; ж.

Высокі цыліндрычны галаўны ўбор з аксаміту, які даецца праваслаўным свяшчэннікам як знак узнагароды. Перад .. [вяскоўцамі] стаяў .. бацюшка ў пазалочанай рызе з камілаўкаю на галаве. Чарот.

[Грэч. kamēkaukion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)