каме́нне, ‑я, н., зб.

Камяні. Час ад часу падковы непрыемна звякаюць па каменні. Камення тут шмат. Брыль. На гэтым ручайку выкапалі сажалку, аблажылі яе берагі каменнем. Колас.

•••

Закідаць каменнем гл. закідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)