ка́мбій, ‑ю, м.

Тканка ў сцёблах і каранях голанасенных і двухдольных раслін, размешчаная паміж драўнінай і лубам (абумоўлівае рост у таўшчыню).

[Ад лац. cambium — абмен, змена.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)