камарэ́ча, ‑ы, ж., зб.
Разм. Камары. Так і ляжыць .. [балота], засланае прэллю гнілых туманоў, поўнае машкары, камарэчы, разносячы заразу. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)