Verbum

камандзірам, ‑ава.

Які належыць камандзіру. Камандзіраў наган. ▪ [Камандзір] падбег да высокага чалавека, схапіў яго за рукі і пачаў трэсці. Чалавек таксама трос камандзіравы рукі. Чорны.