кама́ндуючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер ад камандаваць.
2. у знач. наз. кама́ндуючы, ‑ага, м. Начальнік буйнога вайсковага злучэння. Камандуючы арміяй. Камандуючы фронтам.
3. Дзеепрысл. незак. ад камандаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)