кама́ндуючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер ад камандаваць.

2. у знач. наз. кама́ндуючы, ‑ага, м. Начальнік буйнога вайсковага злучэння. Камандуючы арміяй. Камандуючы фронтам.

3. Дзеепрысл. незак. ад камандаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)