ка́ін, ‑а, м.

Пра здрадніка, злачынца (з біблейскага падання пра Каіна, сына Адама, які забіў свайго брата Авеля).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)