юда 1, ‑ы, м.

Пагард., лаянк. Здраднік. [Паддубны:] — Я юдам не стану. Ад мяне вы звестак не атрымаеце. М. Ткачоў.

[Ад імені аднаго з вучняў Ісуса Хрыста, які, па евангельскай легендзе, прадаў свайго настаўніка за 30 сярэбранікаў.]

юда 2, ‑а, н.

У выразе: цуда-юда гл. цуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)