ізаглоса, ‑ы, ж.

Лінія на дыялекталагічнай карце, якая абазначае граніцу пашырэння асобнай моўнай з’явы.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і glossa — маўленне, мова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)