інспірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Кніжн. Нагаворамі, падбухторваннем выклікаць (выклікаць) у каго‑н. якія‑н. думкі, погляды і пад. Інспіраваць грамадскую думку.
[Ад лац. inspirare.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)