інгібі́тар, ‑у,
1. Рэчыва, якое замаруджвае працяканне хімічных рэакцый або спыняе іх.
2. Рэчыва, якое паніжае актыўнасць ферментаў у арганізме або тармозіць біялагічныя працэсы.
[Ад лац. inhibere — затрымліваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)