інфрагу́к, ‑у, м.

Пругкія хістанні малой частаты ў паветры або іншым асяроддзі, якія не ўспрымаюцца вухам чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)