індывідуалісты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да індывідуалізму, індывідуаліста. Індывідуалістычны напрамак у мастацтве.

2. Прасякнуты індывідуалізмам, схільны да яго; уласцівы індывідуалісту. Індывідуалістычная псіхалогія. Індывідуалістычныя імкненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)