інды́кт, ‑а, М ‑кце, м.

Адзінка старога царкоўнага летазлічэння, роўная 15 гадам.

[Лац. indictum — аб’яўленае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)