індэтэрміні́зм, ‑у,
Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, якое адмаўляе ўсеагульную прычынную залежнасць з’яў прыроды, грамадства, мыслення і прызнае наяўнасць беспрычыннай выпадковасці і абсалютнай «свабоды» чалавечай волі.
[Ад лац. in — не, без і determinare — вызначаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)