імперфе́кт, ‑а, М ‑кце, м.

У граматыцы — прошлы час дзеяслова ў некаторых мовах, які выражае працягласць і незакончанасць дзеяння; прошлы незакончаны час.

[Ад лац. imperfectus — незакончаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)