груганнё, ‑я, н., зб.
Чарада груганоў, груганы. Над месцам бою кружыла груганнё. Гурскі. // перан. Пра шкодных, небяспечных людзей. Яшчэ не дрэмле чорнае Ў закутках груганнё. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)