гратэ́ск, ‑у,
1. Мастацкі прыём у літаратуры і мастацтве, заснаваны на празмерным перавелічэнні, спалучэнні нечаканых і рэзкіх кантрастаў, а таксама мастацкі твор, створаны пры дапамозе гэтага прыёму.
2. Назва шрыфту з раўнамернай таўшчынёю штрыхоў.
[Іт. grottesca.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)