гранічыць, ‑чыць;
1. Быць сумежным па тэрыторыі, мець агульную граніцу.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гранічыць, ‑чыць;
1. Быць сумежным па тэрыторыі, мець агульную граніцу.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)