го́тыка, ‑і,
Архітэктурны стыль позняга еўрапейскага сярэдневякоўя, які характарызуецца лёгкасцю высокіх стральчатых збудаванняў, багаццем рознакаляровага шкла і скульптурных арнаментаў.
[Ням. Gotik.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)